Dzień dobry
Temat na 13.05.2020r.: Kultura bycia.
Cele:
-przypomnienie podstawowych zasad „savoir-vivre” w różnych sytuacjach;
– uświadomienie celowości stosowania właściwych zachowań między ludźmi;
Ważnym przejawem kultury osobistej jest przestrzeganie savoir-vivre’u, czyli zasad i reguł zachowania się w towarzystwie określonej grupy osób. Zasady te dość szczegółowo opisują właściwe zachowania zależnie od towarzystwa i miejsca.
Czym jest kultura osobista?
Kultura osobista jest cechą, którą nabywa się w wyniku ciągłej pracy nad sobą przez całe życie. Jest ona pewną trwałą właściwością, określa zachowanie człowieka niezależnie od czasu, miejsca i okoliczności. Jednak kultura bycia to nade wszystko szczera postawa bycia dla drugiego człowieka.
Co składa się na kulturę osobistą?
Na pojęcie kultury osobistej składa się wiele elementów. Jednym z nich jest ogłada towarzyska, czyli umiejętność prowadzenia rozmowy, pozdrawiania, zachowania się przy stole.
Także wygląd zewnętrzny jest ważnym elementem kultury osobistej. Czyste ubranie, starannie uczesane włosy niezwykle dużo mówią
O człowieku, który swoim schludnym wyglądem wyraża szacunek wobec drugiej osoby i wobec samego siebie. Nie można jednak w dążeniu do bycia człowiekiem kulturalnym poprzestać jedynie na wyglądzie
i ogładzie towarzyskiej.
Może najważniejszym nawet wyróżnikiem osoby kulturalnej jest jej stosunek do drugiego człowieka. Życzliwość wobec innych, poszanowanie godności zarówno własnej, jak i osób ze swojego otoczenia, odpowiedzialne podejście do pracy czy dążenie do stworzenia dobrej atmosfery w domu i wśród znajomych, to także cechy człowieka kulturalnego.
Wiedza z wielu różnorodnych dziedzin, takich jak literatura, historia, sztuka, technika także zawiera się w pojęciu kultury osobistej. Człowiek kulturalny powinien brać udział w życiu kulturalnym — zwiedzać wystawy, czytać wartościowe książki, słuchać muzyki, aby móc przyswoić sobie dorobek minionych pokoleń i tak zdobytą wiedzę móc wykorzystać w życiu codziennym. Bowiem człowiek poprzez udział w kulturze staje się wrażliwszy i poszerza swoje horyzonty myślowe.
Widzimy więc jak wiele elementów składa się na pojęcie kultury osobistej i że nie możemy tego pojęcia sprowadzać wyłącznie do schludnej powierzchowności i dobrego zachowania się w towarzystwie.
Kultura zachowania w szkole to między innymi:
• Przestrzeganie zasad bezpiecznego i kulturalnego zachowania się w szkole
• Okazywanie szacunku i życzliwości wobec rówieśników i osób dorosłych
• Dbałość o kulturę języka, niestosowanie wulgaryzmów
• Nie spożywanie napojów alkoholowych
• Dbałość o wygląd
Kodeks Kulturalnego Ucznia
- Kultura słowa:
– stosuję pięć magicznych słów: dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam;
– używam zwrotów i form grzecznościowych, m.in. chciałbym (chciałabym), mógłbym (mogłabym), itp.;
– dostosowuję język do adresata – inaczej zwracam się do kolegi, inaczej do osoby dorosłej;
– nie przerywam czyjejś wypowiedzi;
– dopuszczam innych do głosu;
– nie „wykrzykuję” swojego zdania;
– mówię łagodnym, spokojnym tonem;
– szanuję zdanie innych;
– dostosowuję siłę głosu do sytuacji;
– nie używam nieeleganckich lub wulgarnych słów.
- Kultura bycia:
– w stosunku do innych zachowuję się tak, jak chciałbym (chciałabym), aby zachowywano się w stosunku do mnie;
– jestem życzliwy dla innych;
– zwracając się do osób dorosłych oraz koleżanek i kolegów używam odpowiednich zwrotów grzecznościowych;
– witam się z nauczycielami i pracownikami szkoły oraz z koleżankami i kolegami;
– pamiętam, że do klasy jako pierwszy wchodzi nauczyciel;
– jestem punktualny;
– jeżeli spóźnię się na lekcję, witam się, przepraszam i wyjaśniam powód spóźnienia;
– podczas lekcji uważnie słucham i aktywnie pracuję zdobywając nową wiedzę i umiejętności;
– nie używam w czasie lekcji telefonu komórkowego, wyciszam go przed lekcją;
– sukcesy przyjmuję bez pychy, porażki z pokorą;
– złe samopoczucie natychmiast zgłaszam nauczycielowi;
– jeśli osoba dorosła wejdzie do sali w czasie lekcji, pamiętam, aby wstać z krzesła;
– pakuję książki dopiero po zakończeniu lekcji przez nauczyciela;
– pamiętam o pozostawieniu porządku w sali;
– kulturalnie opuszczam salę;
– przechodząc przez drzwi pamiętam, że pierwszeństwo mają dorośli oraz dziewczęta;
– pamiętam, że pierwszeństwo mają osoby wychodzące z pomieszczenia przed tymi, którzy zamierzają do niego wejść;
– spokojnie przechodzę korytarzem szkolnym;
– jeśli kogoś potrącę zawsze przepraszam;
– jeśli wchodzę do pokoju nauczycielskiego najpierw pukam, witam się, podchodzę do najbliższego nauczyciela i wyjaśniam powód mojej wizyty;
-wychodząc mówię ‘przepraszam’ i ‘do widzenia’;
– czuwam nad bezpieczeństwem swoim i innych;
– nie zachowuję się agresywnie;
– staram się przemieszczać prawą stroną korytarzy;
– nie stoję naprzeciwko drzwi (ze względów bezpieczeństwa);
– nie stoję i nie siadam na schodach; – przestrzegam regulaminów pomieszczeń w szkole (sal lekcyjnych, Sali gimnastycznej, biblioteki);
– nie hałasuję;
– nie śmiecę;
– szanuję mienie szkolne, to również moje mienie;
– nie zachowuję się nieelegancko i nieestetycznie
Kochani wychowankowie poczytajcie sobie, jakie elementy składają się na kulturę osobistą:
https://www.bryk.pl/wypracowania/pozostale/wos/1002114-kultura-zawodu-a-kultura-osobista.html
https://prasa.wiara.pl/doc/610528.Kulturaosobista-i-savoir-vivre/3
Przestrzeganie zasad kultury osobistej nie kończy się w szkole ale obowiązuje wszędzie np. w drodze do szkoły. Powinnyśmy starać się żyć z zachowaniem wszelkich norm kulturalnych i musimy pomyśleć o przyszłości, kiedy to my będziemy tymi starszymi.
Pozdrawiam
Justyna Hawryluk