Uncategorized

Zajęcia praktyczne – prowadzenie produkcji rolniczej kl.1F4R,1FTR

19.05.2020r. Temat: Ocena jakościowa materiału siewnego i przygotowanie materiału siewnego do siewu, omówienie zasad bhp.

Celem zajęć jest omówienie zasad przygotowania materiału siewnego do siewu,  dobór sposobu zaprawiania nasion,  wykonanie czynności obsługi maszyn do siewu,  omówienie zasad bhp.

  1. Przeprowadzanie oceny jakościowej materiału siewnego.
  2. Dobór sposobu zaprawiania nasion.
  3. Omówienie zasad bhp: przygotowanie materiału siewnego do siewu
  4. Wykonanie czynności obsługi maszyn do siewu

5 maja omawialiśmy materiał siewny, możecie przypomnieć zamieszczone wiadomości. Niektórzy aktywnie uczestniczą w zajęciach i przesyłają zdjęcia z wykonanych zadań. Bardzo ładnie zostały wykonane doświadczenia z kiełkowaniem nasion. Wasza aktywność będzie miała wpływ na ocenę na koniec roku.

  • Przeprowadzanie oceny jakościowej materiału siewnego.

Po przywiezieniu surowca nasiennego do magazynu należy zbadać jego wilgotność. W celu bezpiecznego przechowywania nasion wilgotność nie powinna być wyższa niż 14%. Zbyt wysoka wilgotność może doprowadzić do szybkiej utraty zdolności kiełkowania przez nasiona.

Należy zaznaczyć, że każdy materiał siewny należy poddać odpowiedniej ocenie stanu jakości. Istnieje kilka dostępnych metod badania takiego materiału siewnego.

Głównym i najistotniejszym elementem takiej oceny materiału siewnego jest dokładne sprawdzenie czy nasz materiał spełnia wszystkie wymagania  w zakresie jakości.  Możemy go poddać ocenie polowej, która polega na dokładnym oszacowaniu czy nasza plantacja nasienna spełnia wszystkie niezbędne wymagania w sferze wytwarzania materiału siewnego.

Kolejną, możliwą metodą działania jest ocena laboratoryjna, dzięki której możemy sprawdzić jakość oraz zdrowotność naszego materiału siewnego.
Metodą oceny materiału siewnego jest ocena cech zewnętrznych, dzięki której możemy dowiedzieć się jaka jest jakość naszego materiału.

  • Dobór sposobu zaprawiania nasion.

W jakim celu zaprawia się nasiona? Zaprawianie nasion ma na celu zabezpieczenie kiełkujących nasion przed chorobami grzybowymi i szkodnikami, które przenoszone są na nasionach oraz występują w glebie.

Prawidłowe zaprawianie nasion

Sposób, w jaki zaprawia się nasiona ma bezpośredni wpływ na poziom ochrony przed chorobami grzybowymi oraz wysokość i obfitość późniejszych plonów. Prawidłowy zabieg powinien uwzględniać kilka podstawowych elementów takich, jak:

  1. dobór odpowiedniej zaprawy,
  2. używanie specjalistycznych narzędzi dobranych do rodzaju zaprawy, np. mieszalników czy zaprawiarek,
  3. przechowywanie zaprawionych nasion w chłodnym, przewiewnym i suchym miejscu, np. w magazynie,
  4. wykonanie zabiegu tuż przed siewem.

Bardzo dobrą metodą jest zaprawianie ziaren preparatami o różnym składzie chemicznym i odmiennym sposobie działania. Dzięki temu, patogeny nie będą miały szans na uodpornienie się na jeden środek ochronny. Warto też, dla zyskania większej pewności, że plony będą zdrowe i obfite, oprócz stosowania zaprawy nasiennej, zwrócić szczególną uwagę na same ziarna i wybrać takie, które są wysokoplonujące oraz charakteryzują się większą odpornością na choroby.

Sposoby zaprawiania nasion przed siewem

https://www.zycierolnika.pl/index.php/rosliny/item/3327-sposoby-zaprawiania-nasion-przed-siewem

Są różne sposoby zaprawiania nasion – na sucho, półsucho i mokro. Pierwszy polega na potraktowaniu nasion zaprawami w formie suchej, drugi to wymieszanie ziarna w zamkniętym zbiorniku z niewielką ilością płynnej zaprawy, a trzeci to zanurzenie go w dużej ilości płynnej zaprawy, a później natychmiastowe wysianie lub wysuszenie.

Aktualnie najczęściej nasiona są zaprawiane na mokro. Wynika to przede wszystkim z większego bezpieczeństwa stosowania (brak szkodliwego pyłu podczas zaprawiania) oraz lepszego pokrycia ziarna substancją, niż zaprawianie na półsucho lub sucho.

Zaprawianie ziarna zbóż

Zaprawianie ziarna jest pierwszym chemicznym zabiegiem, który chroni zboża przed atakiem wielu grzybów chorobotwórczych. Poważnym zagrożeniem są grzyby bytujące w glebie, a drugą grupą przenoszone z ziarnem siewnym, w postaci grzybni, zarodników czy przetrwalników (sporysz).

Wszystkie uprawiane gatunki zbóż ozimych wymagają zaprawiania materiału siewnego, ponieważ mogą być porażone przez sprawcę czy sprawców chorób, które zakłócać będą rozwój roślin albo spowodować mogą pogorszenie uzyskanego plonu w odniesieniu do jego ilości i jakości. Wiele grzybów chorobotwórczych powodować może dwa typy zgorzeli siewek: przedwschodową oraz powschodową.

Ważną chorobą, która występuje w pszenicy, jest śnieć cuchnąca pszenicy  Dopiero po wykłoszeniu odkrywamy, że w kłosach zamiast ziarniaków są workowate twory. Po ich przecięciu stwierdzamy, że wnętrze wypełnione jest czarną masą zarodników. W porażonym łanie można wyczuć charakterystyczny zapach śledzi. Gdy w czasie skupu jest wyczuwalny taki zapach, to jest to powód, aby nie dokonywać zakupu takiego ziarna. Ziarno porażone przez śnieć cuchnącą nie nadaje się także na pasze.

W pszenicy obecna może być również śnieć gładka – objawy choroby podobnie jak przy porażeniu przez śnieć cuchnącą. Na terenach południowo-zachodnich naszego kraju pojawia się również śnieć karłowa. Gdy choroba ta jest obecna, silnie potrafi skrócić źdźbło pszenicy.

W uprawie jęczmienia do ważnych chorób, które zwalcza się, stosując zaprawianie należą: głownia pyląca, głownia zwarta i pasiastość liści. Polecane do walki z tymi chorobami i wymienione już na wstępie zaprawy dobrze potrafią zabezpieczyć kiełkujące i rosnące rośliny od początku ich wzrostu.

Pszenżyto i żyto trzeba zabezpieczyć przed zgorzelą siewek i pleśnią śniegową. Zaprawiając materiał siewny żyta, eliminujemy też inną chorobę występującą w uprawie – głownię źdźbłową żyta. Jej obecność w łanie stanowi dowód, że w gospodarstwie od lat nie stosuje się zaprawiania nasion oraz że nie wymienia się materiału siewnego.

Przygotowanie zboża do siewu https://www.youtube.com/watch?v=S30CoYE-cGQ

  • Omówienie zasad bhp: przygotowanie materiału siewnego do siewu.

Staranne przygotowanie gleby umożliwia umieszczenie właściwej ilości nasion na odpowiedniej głębokości i w równych odstępach, a później mechanizację zabiegów pielęgnacyjnych i zbioru roślin.

Do siewu stosuje się siewniki rzędowe zawieszane, przyczepiane lub nabudowane napędzane od WOM. W nowoczesnych typach siewników wykorzystuje się hydraulikę zewnętrzną ciągnika do podnoszenia redlic i znaczników. Siewniki przeznaczone są do rzędowego siewu nasion roślin kłosowych, strączkowych, oleistych, niektórych okopowych i innych.

Ilość nasion wysiewana na hektar regulowana jest za pośrednictwem bezstopniowej skrzynki przekładniowej. Siewniki można agregować z maszynami do uprawy przedsiewnej w zestawy uprawowo-siewne.
Do wysiewu niektórych nasion stosuje się siewniki punktowe, a do wysiewu traw – siewniki rzutowe.

Wykorzystuje się także agregaty uprawowe, które jednocześnie spulchniają i wyrównują glebę, wysiewają nasiona, a po siewie bronują i wałują nawierzchnię. Pozwala to na obniżenie kosztów przez zmniejszenie  liczby przejazdów ciągnikiem.

Istotny wpływ na jakość i wydajność siewu ma właściwe przygotowanie do pracy, ustawienie i regulacja siewników. Bezpieczeństwo pracy podczas siewu zależy od:

  • stanu technicznego siewników i agregatów wysiewających
  • stosowania środków ochrony indywidualnej (rękawic, kombinezonów ochronnych, półmasek)
  • przeprowadzenia próby wysiewu (może być kręcona) zgodnie z zaleceniami producenta zawartymi w instrukcji obsługi siewnika
  • przestrzegania zasad bezpiecznej pracy podanych w instrukcji obsługi  i w formie napisów i rysunków ostrzegawczych na skrzyni siewnika.

Należy  również wiedzieć, że:

  • czyszczenie zapchanych wilgotną glebą redlic można wykonywać drewnianą łopatką, zachowując ostrożność
  • wsypywanie nasion do skrzyni nasiennej powinno odbywać się na postoju, przy wyłączonym napędzie
  • bieżących napraw i usunięcia awarii można dokonać jedynie po zatrzymaniu maszyny, ustawieniu na podłożu i wyłączeniu napędu.

 

Zaprawianie nasion zdecydowanie zwiększa plony i poprawia jakość produkowanego ziarna. Jest najskuteczniejszym, najłatwiejszym do wykonania i jednocześnie najtańszym sposobem zwalczania szkodników i chorób występujących w uprawie zbóż zaraz po siewie. Zaprawianie należy przeprowadzać bezpośrednio przed siewem, zgodnie z instrukcją zawartą w etykiecie zastosowanego środka. Nieumiejętne wykonywanie tego zabiegu prowadzi do zapylenia pomieszczeń i dostawania się toksycznych substancji do organizmu pracujących osób. Zagrożenie jest szczególnie duże, jeśli do zaprawiania używa się betoniarki. Coraz częściej jednak rolnicy stosują profesjonalne zaprawiarki bębnowo-porcjowe, stacjonarne, np. AL-50, a nawet przewoźne.

Podczas zaprawiania ziarna należy bezwzględnie stosować odzież ochronną, rękawice ochronne, okulary i ochrony twarzy (półmaskę z filtrem przeciwchemicznym), ponieważ toksyczne substancje z zaprawy mogą przenikać do organizmu człowieka. Zawiesinę do zaprawiania nasion należy sporządzać w zbiorniku zaprawiarki lub w oddzielnym naczyniu, zachowując środki ostrożności podane na opakowaniu przez producenta. Materiał siewny po zaprawieniu nie może być użyty na paszę lub do celów konsumpcyjnych. Należy go przechowywać w chłodnym, suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu w taki sposób, by nie dopuścić  do przedostania się zaprawy nasiennej do cieków  i zbiorników wodnych.

Zaprawę nasienną przechowuje się wyłącznie w oryginalnym opakowaniu, w magazynie środków ochrony roślin, w którym temperatura nie przekracza + 30 oC, chroni przed dostępem dzieci i osób niepowołanych i nie magazynuje razem z żywnością, napojami i paszami dla zwierząt. Opróżnione opakowania należy zdać do punktu zakupu środka i w żadnym razie nie wykorzystywać do innych celów.

  • Wykonanie czynności obsługi maszyn do siewu

Przegląd siewnika najlepiej rozpocząć od zapoznania się z jego instrukcją obsługi. Znajdziemy w niej najważniejsze informacje na temat kontroli danego modelu siewnika i jego przygotowania do siewu oraz tabele wysiewu i wzornik ustawień.

Czynnością, której nie powinniśmy pominąć przy przygotowaniu siewnika mechanicznego do siewu, jest przeprowadzenie próby wysiewu, czyli tzw. próby kręconej.

Najważniejszą sprawą jest oczywiście określenie ilości materiału siewnego, jaki zamierzamy wysiać na hektar. Aby to prawidłowo określić, powinniśmy uwzględnić m.in. rodzaj materiału siewnego i jego dokładne parametry, czyli MTN (masa tysiąca nasion lub inaczej MTZ – masa tysiąca ziaren), gęstość oraz termin siewu.

Przygotowanie siewnika rzędowego do pracy

https://www.kalendarzrolnikow.pl/6299/przygotowanie-siewnika-rzedowego-do-pracy

Przygotowanie siewnika do siewu: jak to zrobić?

https://www.agrofakt.pl/przygotowanie-siewnika-do-siewu/

 

Maszyny do siewu i sadzenia

https://sciaga.pl/tekst/113000-113-maszyny-do-siewu-i-sadzenia

Jeżeli odpowiecie na zadania testowe dostajecie + za aktywność, dostajecie ocenę jeżeli będzie wykonane starannie  zadanie na ocenę – może być w formie prezentacji ( mogą być zamieszczone zdjęcia).

Zdolność kiełkowania materiału siewnego roślin uprawnych oznaczamy na nasionach:

czystych.

czystych i zanieczyszczonych.

wilgotnych i zanieczyszczonych.

wykazujących objawy chorobowe.

 

Najtańszym zabiegiem ochrony przed zgorzelą siewek jest:

wapnowanie gleb.

zaprawianie ziarna siewnego.

zastosowanie preparatów wirusowych

izolacja przestrzenna.

 

Siew punktowy polega na

wysiewaniu nasion w dwóch prostopadłych kierunkach.

rozmieszczeniu nasion na powierzchni pola, a następnie przykryciu glebą.

rozmieszczeniu nasion w określonej rozstawie, równomiernie, z w uregulowaną odległością w rzędzie.

umieszczeniu nasion na określonej głębokości.

 

Zadanie na ocenę

Napisz jak prawidłowo, zgodnie z bhp zaprawić nasiona do siewu.

 

Zapytania i informacje proszę przesyłać na e-mail mariakorpysz@wp.pl.

Maria Korpysz