15.06.2020
Temat: Gra szkolna i właściwa, ustawienie na boisku w obronie i w ataku.
Dzień dobry,
na wstępie zapoznajcie się z walorami małych gier w procesie nauczania:
– kontakt gracza z piłką jest dużo częstszy niż w grze szóstkami (szybsze i doskonalsze opanowanie elementów technicznych)
– nauka samodzielnego postępowania oraz wyboru szybkiej i trafnej decyzji
– nauka dokładności w działaniach taktycznych ze względu na zmniejszone wymiary boiska
– nauka różnorodności w przeprowadzeniu akcji
– nauka poruszania się po boisku
– zwiększona aktywność w grze
– kształtowanie odpowiedniej zdolności bojowej (single)
– nauka elementarnego współdziałania z partnerem (dwójki, trójki)
– większa ciągłość gry
– duża łatwość organizacji
– możliwość dostosowania założeń gry do poziomu umiejętności ćwiczących.
Reasumując, po wstępnym opanowaniu nowego elementu techniki (nowej partii materiału) wprowadzamy do zajęć odpowiednio dobraną grę małą. W ten sposób doskonalimy wcześniej poznane elementy techniczne w warunkach zbliżonych do gry właściwej. Trzeba jednocześnie pamiętać, że każda gra, aby miała spełniać swoje założenia szkoleniowe musi mieć wyraźnie określone reguły i być traktowana jako swego rodzaju wyzwanie. Zasady gry (takie jak wysokość siatki, wymiary boiska, ilość i sposób odbić) dostosowujemy każdorazowo do założeń szkoleniowych i stopnia opanowania techniki.
W trosce o zachowanie ciągłości i zainteresowania grą ważne jest ustalenie do ilu punktów lub jaki okres czasu będzie trwała gra. Na początku szkolenia proponuję grę do niewielkiej ilości punktów np. 8 lub do 3-4 minut. Tak krótki czas gry wymaga bowiem pełnej koncentracji uwagi w niewielkim przedziale czasowym. Przyczynia to się do kształtowania cech uwagi, w zakresie pojemności, trwałości i przerzutności.
W dalszej części niniejszej publikacji przedstawię różne rodzaje gier, które powinno się stosować w procesie treningowym. Wskazana kolejność gier ma uzasadnienie szkoleniowe, której jednak nie należy traktować rygorystycznie. Obowiązują jednak pewne uniwersalne zasady:
– zasadę stopniowego przechodzenia od gry singlowej do gier z większą liczbą uczestników
– zasadę stopniowego przechodzenia od formy uproszczonej do szkoleniowej.
Przedstawione przykłady małych gier mają zastosowanie głównie w pierwszych latach szkolenia, chociaż niektóre z nich należy stosować w późniejszym szkoleniu, odpowiednio do umiejętności i celów szkoleniowych grupy. Po wprowadzeniu i wstępnym opanowaniu nowych elementów w programie nauczania gry w piłkę siatkową należy pamiętać o zasadzie odpowiedniego dobrania do nich gry małej.
Podane poniżej rodzaje gier należy traktować jako pełny zestaw gier, który należy stosować w procesie nauczania i doskonalenia.
- Po wstępnym opanowaniu podstawowych form poruszania się po boisku i ułożenia rąk w koszyczku siatkarskim
– usportowiona „rzucanka siatkarska” 1×1, do gry używamy początkowo piłek „mini”, później dużych, wymiary boiska 3-4m x 5-7m, wysokość siatki 2m. Piłkę obowiązkowo chwytamy i odrzucamy w „koszyczku”. Rozpoczęcie gry następuje rzutem piłki oburącz dołem zza linii końcowej.
– usportowiona „rzucanka siatkarska” 2×2,3×3.
- Po wstępnym opanowaniu odbicia sposobem oburącz górnym (20 odbić nad głową)
– gra 1×1 na jedno odbicie, siatka 2m, 3m x 4 ,wymiary boiska 5m
– gra 1×1 na jedno odbicie, siatka 1,80, wymiary boiska 4,5m x 4,5m
– gra 2×2 na jedno odbicie – ”single lotne”
- Po opanowaniu odbicia sposobem oburącz dolnym i górnym (zagrywka sposobem górnym oburącz
– gra 1×1 na jedno odbicie, siatka 1,80, wymiary boiska początkowo3m x 4,5m
– gra 2×2, przyjęcie piłki z zagrywki sposobem dolnym
– zagrywki.
– gra 1×1 na dwa odbicia z koniecznością pierwszego odbicia sposobem oburącz dolnym, drugie oburącz górą
– jw. z tym, że drugie odbicie w wyskoku
– gra 2×2, konieczność dwóch odbić sposobem oburącz górnym
– gra 2×2, w momencie przyjęcia zagrywki na boisku znajduje się jeden gracz, drugi wbiega na boisko zza linii końcowej w momencie wykonania
- Po opanowaniu zagrywki sposobem tenisowym
– gra 1×1 ze wspólnym wystawiającym, wymiary boiska 3m –7m, później 4m 7m. W obręb boiska nie wliczamy pola ataku.
– gra 2×2 na dwa odbicia
– gra 2×2 na trzy odbicia z koniecznością drugiego odbicia oburącz górą
– gra 2×2 na trzy odbicia z koniecznością trzeciego odbicia oburącz lub jednorącz górą w wyskoku
- Po opanowaniu atakującego uderzenia
– gra 1×1 na jedno, dwa lub trzy odbicia, wymiary boiska 4,5m x 6m
– gra 2×2 na trzy odbicia z koniecznością trzeciego atakującego uderzenia w wyskoku, wymiary boiska 3m-4m x 7m
– gra 2×2, 3×3, 4×4 do uzyskania przewagi 2 punktów
– gra 3×3 na trzy odbicia, pierwsze sposobem dolnym oburącz, drugie sposobem górnym oburącz, trzecie atakujące uderzenie
– gra 4×4, zawodnik zagrywający jest traktowany jako grający w II linii
– jw. z tym, że zagrywający pełni równocześnie rolę rozgrywającego
Gry małe przeprowadzone poprawnie pod względem organizacyjnym i metodycznym mają znaczący wpływ na wzrost atrakcyjności zajęć. Umożliwiają także, wydobycie od ćwiczących umiejętności techniki i taktyki indywidualnej, czyli fundamentalnych wartości wyszkolenia specjalistycznego siatkarza.
https://www.youtube.com/watch?v=bYgjLp7mas0
https://www.youtube.com/watch?v=VTEQQGg2adU
https://www.youtube.com/watch?v=r70WFByM9Sc
Pozdrawiamy.
Tomasz Jaroszkiewicz
Rafał Stańko