Uncategorized

Wychowanie fizyczne 1 B4 03.04.2020 r.

Dzień dobry, temat lekcji:

Gra szkolna i właściwa, ustawienie na boisku w obronie i w ataku.

Wiem, że wyjaśnienie tego w praktyce byłoby dużo łatwiejsze, ale spróbujcie to zrozumieć z opisu teoretycznego.

Ustawienie początkowe zespołów określa porządek rotacji zawodników na boisku. Porządek ten musi być zachowany w ciągu całego seta. Po dostarczeniu kartki z ustawieniem początkowym zespołu do sędziego drugiego lub sekretarza, w ustawieniu zawodników nie może być dokonana żadna zmiana poza zmianą regulaminową.
Błędy ustawienia oraz ich skutki
W momencie uderzenia piłki przez zagrywającego, każdy zespół musi znajdować się na własnej stronie boiska, ustawiony zgodnie z porządkiem rotacji (z wyjątkiem zawodnika zagrywającego). Po wykonaniu zagrywki zawodnicy mogą się przemieszczać i zajmować dowolną pozycję na swojej stronie boiska i w wolnej strefie.
Trzej zawodnicy znajdujący się wzdłuż siatki to zawodnicy linii ataku – zajmują pozycje: 4 (lewy ataku), 3 (środkowy ataku) i 2 (prawy ataku). Trzej pozostali zawodnicy są zawodnikami linii obrony – zajmują pozycje: 5 (lewy obrony), 6 (środkowy obrony) i 1 (prawy obrony). Każdy z zawodników linii obrony musi znajdować się dalej od siatki niż odpowiadający mu zawodnik linii ataku.
Zespół popełnia błąd ustawienia, jeżeli którykolwiek z grających zawodników w momencie uderzenia piłki przez zagrywającego nie zajmuje regulaminowej pozycji na boisku. Dotyczy to również sytuacji, gdy zawodnik znajduje się na boisku w wyniku zmiany nieregulaminowej.
Jeżeli zawodnik zagrywający popełni błąd zagrywki w momencie uderzenia piłki, błąd ten uważany jest za pierwszy w stosunku do błędu ustawienia. Jeśli po uderzeniu piłki zagrywka stanie się błędna, błąd ustawienia będzie liczony jako pierwszy.
Jeśli przed rozpoczęciem seta stwierdzono niezgodność między dostarczonym początkowym ustawieniem zespołu a ustawieniem zawodników na boisku, ustawienie to należy skorygować (bez konsekwencji).
Jeżeli rozbieżności zaistniałe między ustawieniem na boisku a tym wpisanym na kartce z ustawieniem początkowym zespołu zauważono później, zespół musi ustawić się prawidłowo.Wszystkie punkty zdobyte przez ten zespół od momentu powstania rozbieżności do momentu ich wykrycia są anulowane. Zespół przeciwny zachowuje dotychczas zdobyte punkty i dodatkowo przyznaje mu się punkt i następną zagrywkę.
W skrócie: błąd ustawienia sprawia iż, zespół przeciwny zdobywa punkt i zagrywkę a ustawienie zawodników jest korygowane.
Porządek rotacji określony jest przez ustawienie początkowe zespołów i kontrolowany jest w zakresie kolejności wykonywania zagrywki i ustawienia zawodników podczas seta.
Jeśli zespół odbierający zdobywa prawo do wykonywania zagrywki, zawodnicy dokonują rotacji, przesuwając się o jedną pozycję zgodnie z ruchem wskazówek zegara: zawodnik z pozycji 2 przechodzi na pozycję 1 i będzie zagrywał, zawodnik z pozycji 1 przechodzi na pozycję 6 itd.
Błąd rotacji powstaje, gdy zagrywka nie jest wykonana zgodnie z porządkiem rotacji. Prowadzi to do następujących konsekwencji: zespół przeciwny zdobywa punkt i prawo do zagrywki a porządek rotacji zawodników jest korygowany.
Dodatkowo sekretarz zawodów powinien określić, w którym momencie powstał błąd, i wszystkie punkty zdobyte przez zespół popełniający błąd od momentu jego powstania muszą zostać anulowane. Punkty zdobyte przez przeciwnika zostają zachowane. Jeśli nie można ustalić momentu powstania błędu, anulowanie punktów nie następuje, a jedyną konsekwencją dla zespołu popełniającego błąd jest przyznanie punktu i zagrywki zespołowi przeciwnemu.
Zobaczcie warianty ustawień pod tym linkiem.
http://newmints.blogspot.com/2014/07/ustawienia-w-pice-siatkowej.html
Założenia taktyczne obrony są ustalane indywidualnie dla każdego zespołu i zależą w dużej mierze od trenera, zaawansowania technicznego poszczególnych zawodników oraz ustalonej taktyki w danym spotkaniu. Zawodnik broniący ma za mało czasu na korektę postawy na boisku, dlatego priorytetowe znaczenie ma jego pozycja wyjściowa. Niezwykle ważna jest pozycja ciała w stosunku do atakowanej piłki. Odbicie piłki powinno kierować ją zawsze na środek boiska w taki sposób, aby dawało to możliwość wystawy do kontrataku.

Zawodnik broniący w strefie V (lewa obrona) piłkę atakowaną po prostej, powinien mieć lewą nogę wysuniętą do przodu, a ciało zwrócone w kierunku środka boiska. Nogi lekko ugięte w stawach skokowych i kolanowych, tułów w miarę wyprostowany. Ręce rozłożone dość szeroko z przodu tułowia, ugięte w łokciach, zewnętrzną częścią przedramion zwrócone do góry. Takie ułożenie rąk daje największą możliwość obrony silnie atakowanych piłek z boku zawodnika, a także w okolicy jego barków i głowy. Pozycja zawodnika broniącego w strefie I (prawa obrona) piłkę atakowaną po prostej, różni się od tej w strefie V jedynie ułożeniem nóg (prawa wysunięta do przodu). Przy obronie w strefie VI (środek obrony) oraz piłek atakowanych po przekątnej, ustawienie nóg nie ma tak dużego znaczenia dla efektywności obrony. Ręce pozostają lekko ugięte w łokciach tak, aby broniona piłka kierowana była do góry na środek boiska.
Najpoważniejszym błędem obrony jest próba dokładnej obrony z dograniem piłki do siatki. Siła z jaką atakowana jest piłka w większości przypadków uniemożliwia idealnie „obsłużyć” rozgrywającego. W wyniku prób takiej obrony piłka bardzo często przelatuje na stronę przeciwnika umożliwiając rywalowi wyprowadzenie kontrataku. Wobec czego należy rozróżniać piłki plasowane od tych atakowanych mocno. Te pierwsze należy zawsze dokładnie dograć do siatki. Daje to nam możliwość wyprowadzenia skutecznego kontrataku wykorzystując zawodników na wszystkich pozycjach. Piłki atakowane mocno należy bronić starając się odbić je wysoko na środek boiska.
Częstym dylematem dla asekurujących blok jest zajęcie właściwego miejsca na boisku. Piłka kiwana, zawsze będzie kierowana w duży obszar boiska za blokiem, natomiast odbita od bloku, może upaść także poza boiskiem. Uważna obserwacja końcowej fazy ataku (szczególnie sposobu prowadzenia ręki przez atakującego) i w odpowiedzi właściwa korekta ustawieni podnosi skuteczność asekuracji.

Zasady współpracy na linii blok-obrona

  • Blok wybiera typ systemu blokowania (czytanie lub opcja) a obrona się dostosowuje.
  • Blok zastawia strefę najsilniejszego ataku, obrona wszystkie inne. W obronie zasada „cienia bloku”.
  • W bloku nie pozwól, aby atakujący uderzył pod ostrym kątem. W obronie podbij mocny atak na środek pola.
  • W bloku zrób przynajmniej dwa kroki do szybko wystawionej piłki na skrzydło. W obronie również można to zrobić w dostosowaniu się do pozycji bazowej. Obowiązują te same wymagania.
  • W bloku skrzydłowy pomaga środkowemu, pod warunkiem, że zdąży wykonać swoje zadania w określonej strefie (na skrzydle). W obronie podwojenie obrony czy obrona dziury.
  • Każdy zawodnik broni piłkę (blokuje) w każdym momencie gry. Piłka nie spada w boisko bez reakcji.

Rafał Stańko