PSYCHOLOG SZKOLNY

Psycholog szkolny: Zaburzenia odżywiania – anoreksja.

Anoreksja (jadłowstręt psychiczny), to zaburzenie w przyjmowaniu pokarmów skutkujące niską wagą pacjenta, lękiem przed przybraniem na wadze oraz świadomym odmawianiem posiłków. Wiele osób dotkniętych anoreksją uważa, że pomimo widocznej niedowagi, w rzeczywistości nadal są otyli.

Anoreksja jest zaburzeniem odżywiania o podłożu psychicznym charakteryzującym się usilnym dążeniem do zredukowania masy ciała. Osoby cierpiące na tą przypadłość bardzo często popadają w skrajność i nie przestają się odchudzać nawet, gdy dochodzi do wyniszczenia organizmu. Największa zapadalność na anoreksję odnotowuje się u dziewcząt pomiędzy 13. a 25. rokiem życia, ale występuje także u chłopców.

Z jadłowstrętem psychicznym związanych jest wiele często powtarzanych czynności, mogących zamienić się w natręctwa. Mogą to być: nieustane ważenie się, spożywanie niewielkich ilości posiłków oraz rygorystyczna selekcja składników diety. Niektórzy dotknięci chorobą zmuszają się również do intensywnego wysiłku fizycznego, wymiotów oraz zażywają środki przeczyszczające w celu utraty masy ciała.

Czynniki psychologiczne wpływające na występowanie anoreksji:

  1. lęk,
  2. obsesja,
  3. kompulsje,
  4. depresja,
  5. wygórowane ambicje,
  6. perfekcjonizm,
  7. przebyta trauma fizyczna lub psychiczna,
  8. kompleksy na temat własnego wyglądu,
  9. zaburzenia osobowości.

Czynniki rodzinne:

  1. alkoholizm,
  2. zaburzenia odżywiania,
  3. silne więzy rodzinne lub dystans w relacjach z rodziną,
  4. nadopiekuńczość rodziców nad dzieckiem.

Czynniki genetyczne:

  1. schorzenia układu pokarmowego,
  2. negatywne bodźce działające podczas ciąży i w okresie okołoporodowym,
  3. problemy z odżywianiem się na etapie wczesnego dzieciństwa.

Bodźce kulturowe:

  1. przeświadczenie, że idealna figura jest oznaką sukcesu życiowego,
  2. presja perfekcyjnego wyglądu wywierana na kobiet (gnębienie osób otyłych),
  3. kompleksy i niezadowolenie ze swojego wyglądu.

Leczenie anoreksji wiąże się ze stopniowym podnoszeniem wagi chorej osoby, połączonej z trwającą równocześnie terapią u psychiatry bądź psychologa. W wybranych przypadkach stosuje się leki, które poprawiają samopoczucie, eliminują stany lękowe oraz depresje, co pośrednio przyczynia się do powrotu do właściwych nawyków żywieniowych.

Jeśli chcesz porozmawiać o swoim problemie związanym z odżywianiem się

  • zgłoś się do lekarza rodzinnego
  • napisz na adres poradnia@uzaleznieniabehawioralne.pl
  • zadzwoń pod numer  801 889 880 w celu uzyskania porady
  • podziel się swoimi wątpliwościami z rodzicem
  • skontaktuj się ze swoim wychowawcą, pedagogiem lub psychologiem szkolnym

 

Anna Gronowska