Prawdziwa alergia na wełnę zdarza się rzadko i jest to w rzeczywistości reakcja na substancję (wool alcohol) zawartą w lanolinie, która jest woskiem zwierzęcym otrzymywanym podczas czyszczenia wełny owczej. Jeśli reagujesz alergicznie (np. rumieniem skórnym) na kosmetyki zawierające lanolinę, prawdopodobnie zareagujesz alergią również na wełnę. Znacznie częściej niż alergię na wełnę spotyka się podrażnienie skóry wywołane kontaktem z wełną. Osoby o wyjątkowo wrażliwej skórze mogą czuć się niekomfortowo nosząc ubrania z wełny, ale nie jest to typowa reakcja alergiczna w rozumieniu medycznym. Wełna z merynosów jest uważana za produkt hipoalergiczny, bezpieczny dla dzieci, które mają szczególnie wrażliwa skórę.

To, czy odczuwamy „gryzienie” wełny zależy od dwóch czynników: poziomu wrażliwości skóry oraz grubości włosa wełny. Współcześnie pozyskiwane włókna wełniane znacznie różnią się grubością – od ok. 16 to ok. 35 μm (jeden mikron to jedna tysięczna milimetra). Przeciętnie za przyjemny dla skóry przyjmuje się próg ok. 25 μm. Im cieńsze włókno, tym droższa, bardziej miękka i jedwabista w dotyku jest wełna. Za najdoskonalsze uważa się włókna wełniane o grubości 15-18 μm (ultrafine merino) pozyskiwane z owiec rasy merynos. Przeciętna grubość włókna wełnianego z merynosa to średnio 19-24 μm, zaś popularna wełna z polskich owiec charakteryzuje się mikronażem ok. 26-29 μm.

Najkrócej mówiąc, wełna jest rodzajem sierści określonych zwierząt. Za synonim wełny uznaje się sierść owiec, ale wełna może również być kozia (najcenniejsza jest wełna z kóz kaszmirskich, czyli kaszmir, jest też wełna z kóz angorskich – moher) lub królicza (angora – wełna z królika angorskiego). Wełna może także pochodzić z alpak (alpaka) oraz wielbłądów (kamel). Pod względem ilościowym najwięcej wełny do przemysłu odzieżowego dostarczają jednak owce. Wełna owcza różni się w zależności od gatunku owiec, z których pochodzi. Ze względu na miękkość i delikatność włókien szczególnym uznaniem w branży modowej cieszy się wełna owiec rasy merynos, najczęściej występujących w Australii. Pozostałymi czołowymi producentami wełny owczej są: Chiny, Nowa Zelandia, Argentyna, Peru, Urugwaj, Afryka Południowa, Wielka Brytania i Pakistan.

Wełna jest elastyczna. Ubrania z wełny pracują, zmieniają kształt i rozmiar, powracając jednak do stanu wyjściowego. Odpowiednia pielęgnacja wyrobów z wełny zapobiega jej trwałemu rozciąganiu. Wełna podobnie jak wiele innych włókien, również syntetycznych, mechaci się. To powszechny i naturalny proces. Możemy w pewnym stopniu zapobiegać mechaceniu wełny piorąc wełniane ubrania na lewą stronę. Ważne jest również regularne strzyżenie zmechaceń elektryczną golarką do ubrań lub małymi nożyczkami. Wełna jest podatna na spilśnianie (filcuje się), czyli zbija i twardnieje. W przypadku ubrań wełnianych filcowanie postępuje szybciej pod wpływem tarcia i zbyt wysokiej temperatury prania. Dlatego zawsze uważnie czytaj instrukcje dotyczące pielęgnacji wyrobów z wełny.

Wełna jest najzdrowszym termoregulacyjnym materiałem stosowanym w produkcji odzieży. Higroskopijność włókien wełnianych powoduje, że perfekcyjnie separuje ona wilgoć od skóry i wchłania ją najefektywniej ze wszystkich włókien. Oznacza to, że nawet przy wysokiej wilgotności, nie będziemy mieć mokrego ubrania. Doskonale wchłania pot i pomaga utrzymać skórę suchą, dzięki czemu bakterie nie rozmnażają się. Z punktu widzenia higieny to ogromna zaleta.

Wełnę owczą można nosić w temperaturze od +20 do – 20 stopni Celsjusza ze względu na doskonałe właściwości termoizolacyjne. Wełna jest naturalnym izolatorem – pomaga nam utrzymać optymalną temperaturę ciała.

Wełniana czapka czy sweter to najlepszy wybór, jeśli chcesz uniknąć nieprzyjemnego elektryzowania. Wełna jest odporna na siły elektrostatyczne w przeciwieństwie do sztucznych włókien (np. akrylu). Nosząc wełniane czapki nie musisz używać sprayów antystatycznych. Włókna wełniane są również naturalnie odporne na brud i nie przyciągają kurzu, co sprawia że wyroby z wełny dłużej pozostają czyste i nie trzeba ich prać tak często jak produktów z włókien syntetycznych.

Faktem jest, że wełna wymaga szczególnej pielęgnacji. Nie można po prostu wrzucić wełnianej czapki do pralki, a później wysuszyć w suszarce. Odpowiednia pielęgnacja sprawi, że wełniane ubrania przetrwają lata, a nawet dziesięciolecia.

Wełna jest oporna na brud, nie przyciąga kurzu, dlatego nie wymaga tak częstego prania, jak inne materiały. Najlepszym sposobem na odświeżenie wełnianych ubrań jest wytrzepanie ich i porządne wywietrzenie. Najbezpieczniejszą metodą prania wyrobów z wełny jest pranie chemiczne, bez namaczania. Nie zaleca się prania wyrobów wełnianych w pralce (nawet w programach do prania ręcznego czy prania wełny).

Coraz więcej wyrobów z wełny można prać ręcznie w domu. W takim przypadku należy prać wełnę w chłodnej wodzie z użyciem specjalistycznych, łagodnych detergentów do prania wełny. Po namoczeniu w wodzie, wełnianą odzież należy suszyć rozłożoną na płasko, zmieniając co jakiś czas jej ułożenie. Prasować można tylko w ostateczności, jeśli ewidentnie jest to wymagane, przy czym należy zachować możliwie najniższą temperaturę prasowania. Wełny nie należy wybielać.

Samo strzyżenie owiec nie jest zabiegiem bolesnym, natomiast w przeszłości zdarzały się sytuacje w których australijscy hodowcy owiec stosowali tzw. „mulesing”. Jest to praktyka polegająca na wycinaniu kawałka skóry owcy bez znieczulenia w celu zapobiegania zagnieżdżaniu larw owadów w fałdach skóry owcy. Mulesing został potępiony przez opinię publiczną, zaś przedstawiciele branży modowej zagrozili farmerom stosującym te metody bojkotem wełny z merynosów. Mulesing jest okrutną i niehumanitarną metodą. WoolbyAnn korzysta z wełny jedynie tych dostawców, którzy oferują surowiec pochodzący od hodowców nie stosujących mulesingu.