27.05.2020r. Temat: Wymagania klimatyczno – glebowe i odmiany roślin strączkowych.
Celem lekcji jest poznanie wymagań klimatyczno – glebowych i odmian roślin strączkowych.
Rośliny motylkowate grubonasienne- bobowate
Do tej grupy roślin zaliczamy między innymi łubiny, groch (peluszka), wyki, bobik i soję. System korzeniowy roślin motylkowatych jest silnie rozwinięty i składa się z korzenia głównego oraz korzeni bocznych. W fazie 2–3 liści na korzeniach roślin tworzą się brodawki wytwarzane pod wpływem bakterii brodawkowych. Rośliny wykorzystują azot przyswajany przez bakterie, a dostarczają bakteriom substancji węglowodanowych. Łodygi sztywne i wzniesione mają bobik, łubin i soja, natomiast wyki i peluszka mają łodygi wiotkie i płożące
Odmiany łubinu
Odmiany niesamokończące rozgałęziają się i ciągle wytwarzają kwiaty, natomiast odmiany samokończące nie tworzą rozgałęzień – równomiernie dojrzewają i nie wykazują skłonności do przedłużania wegetacji oraz pękania strąków.
Odmiany bobiku
Aktualnie dostępne są następujące odmiany bobiku:
tradycyjne
samokończące
Odmiany grochu
Obecnie dostępne odmiany grochu dzielimy na dwie grupy:
ogólnoużytkowe,
pastewne.
Odmiany wyki
Wyka występuje w dwóch formach: jarej (wyka siewna) i ozimej (wyka kosmata).
Motylkowate grubonasienne
Rośliny motylkowate grubonasienne (strączkowe) ze względu na dużą powierzchnię transpiracyjną wykazują duże wymagania wodne. Rośliny strączkowe są szczególnie wrażliwe na niedobór wody glebie w okresie kiełkowania. Główne zapotrzebowanie na wodę rozpoczyna się przed kwitnieniem i trwa do końca zawiązywania strąków. W okresie dojrzewania pożądana jest pogoda słoneczna. W przypadku suszy, w okresie kwitnienia rośliny, słabo zawiązują strąki lub zawiązane strąki opadają (najbardziej wrażliwy jest bobik). Uzyskujemy wtedy znacznie niższe plony nasion. Natomiast zbyt duża ilość opadów powoduje nadmierny rozwój łodyg i liści oraz przedłuża okres wegetacji. W tych warunkach rośliny łatwo wylegają. Obniża się plon i jakość ich nasion oraz utrudnia zbiór.
Większość strączkowych uprawianych w Polsce jest mało wrażliwa na niską temperaturę. Zazwyczaj kiełkują w temperaturze 1–3°C i wytrzymują krótkotrwałe przymrozki wiosenne.
Ważnym czynnikiem w ich rozwoju jest długość okresu naświetlania. Większość strączkowych to rośliny dnia długiego (ich rozwój przyspiesza w okresie dnia długiego). Wśród odmian grochu i łubinu białego są odmiany obojętne na długość dnia.
Wymagania glebowe roślin strączkowych są zróżnicowane. Największe wymagania mają bobik, groch siewny i wyka jara, które wymagają gleb żyznych w dobrej kulturze (gleby klasy I–III). Średnie wymagania mają łubin biały, wąskolistny i peluszka (gleby klasy IV). Najmniejsze wymagania mają: łubin żółty i wyka kosmata, które można uprawiać na glebach klasy V. Poza łubinem wszystkie strączkowe wymagają gleb o odczynie obojętnym bądź zasadowym. Łubin żółty choruje na glebach zasobnych w wapno. Najbardziej odpowiednie pH dla łubinu wynosi około 5,5.
Wymagania glebowe roślin strączkowych https://www.hrsmolice.pl/pl/straczkowe/artykuly/wymagania-glebowe-roslin-straczkowych
zróbcie notatkę z lekcji- obowiazkowo, odszukajcie w Internecie jakie obecnie są odmiany handlowe omawianych roślin
informacje proszę przesyłać na e-mail mariakorpysz@wp.pl.