Temat : Sztuka najbliżej nas.
Dzisiaj poznamy techniki sztuki street-art. Nadal czekam na prace od niektórych uczniów, gdyż kilka osób jeszcze ich nie przysłało. adres: agataoleksiewicz23@gmail.com
Techniki street artu
Sztuka street artu wykorzystuje obrazy oraz słowa, często łącząc je w komunikaty o mocnym ideowo przekazie. Jedną z metod tworzenia takich komunikatów jest adbusting, czyli subwersja, polegająca na nadaniu nowej treści już istniejącym obiektom, przykładowo przerabiając logo znanych firm tak, aby stworzony nowy przekaz był negatywny. Zwykle nowe znaczenie jest wymierzone przeciwko kulturze popularnej oraz przeciwko wielkim korporacjom.
Murale stały się popularne jeszcze w czasach PRL, kiedy za ich pomocą tworzono reklamy. Ogromne malowidła zajmujące ścianę budynku są przykładem street artowej działalności, która jest legalna. Polscy muraliści są obecnie bardzo cenieni w Europie i zapraszani przez największe europejskie stolice do współpracy przy ozdabianiu miast.
Sainer (grupa EtamCru), „Primavera”, przykład techniki muralu, Łódź, ul. Uniwersytecka, wikimedia.org, CC By 3.0
Szablon to obrazek albo napis wykonany za pomocą sprayu i wykrojonego wcześniej w kartonie lub plastiku wzoru. W zależności od umiejętności i czasu poświęconego na przygotowanie szablonu, obrazy mogą być jedno lub wielokolorowe.
Banksy, Gentelmen Rat, technika szablonu, wikimedia.org, CC By 2.0
Wlepki są przyklejane głównie w środkach komunikacji masowej oraz w miejscach publicznych, takich jak na przykład przystanki autobusowe. Wlepki były szczególnie popularne pod koniec lat 90. i na początku XXI wieku.
Przykłady wlepek, wikimedia.org, CC By 3.0
Peter Fuss, This means love, przykład Billboardu
Billboardy są to dużych rozmiarów tablice reklamowe. Billboardy street artu są tworzone przez artystów na kilka sposobów. Mogą to być realizacje w całości przygotowane przez twórcę i naklejone w miejsce legalnej reklamy, ale też mogą stanowić przekształcenie (subwersję) już gotowej realizacji, na przykład przez wycięcie jakiegoś fragmentu lub dopisanie jakiegoś słowa. Na zdjęciu billboard „Peace&LOVE” autorstwa Petera Fussa.
Cut‑out to wcześniej przygotowana duża powierzchnia papieru, na której maluje się lub drukuje obraz, a następnie wykrawa i przykleja do muru, stosując klej plakatowy. Jest to technika mniej inwazyjna niż szablon, ale też mniej trwała. Zaletą cut‑out jest jego dokładność pozwalająca na lepsze oddanie szczegółów oraz możliwość użycia wielu kolorów jednocześnie
.
Julien de Casabianca- Caumer, praca z cyklu projektu Outings Project, przykład techniki cut-out
Tag to podpis wykonywany przez grafficiarzy i członków różnych subkultur. Najczęściej pisany jest przy pomocy grubego flamastra lub markera jako jedna, mocno powyginana linia. Często mało czytelny, najczęściej zawiera imię, pseudonim, cytat, nazwę miejsca lub drużyny sportowej. Oprócz indywidualnych tagów istnieją tagi crew – z angielskiego załoga, które przeważnie składają się z 2, 3 lub 4 liter. Tagi cenione są wśród grafficiarzy za dwie rzeczy: kompozycje oraz miejsce umieszczenia, tym lepsze, im bardziej niebezpieczne i trudno dostępne.
Graffiti z przykładem tagu, wikimedia.org, CC By 3.0
Banksy – symbol street artu
Banksy (Robert Banks czy Robert Gunningham, Robin Baksy) urodził się w 1974 roku w Anglii. Artysta, mimo popularności, przez wiele lat ukrywał swoją tożsamość. W swoich działaniach nie ogranicza się do jednej formy ekspresji, jednak najpełniej odnajduje się w szablonach o wymownych kontekstach ideowych. Tworzy, korzystając z połączenia graffiti i szablonu, zamieszczając je w nietypowych miejscach. Prace Banksy’ego zawierają często ironiczny komentarz rzeczywistości, pacyfizm i sprzeciw wobec komercji.
Zapoznawanie się z jego twórczością najlepiej zaczynać od strony internetowej www.banksy.co.uk. Brytyjczyk jest ulubieńcem mediów i notki o nim pojawiają się w prasie z dużą częstotliwością (por. Collins, 2008).
Mimo wielu spekulacji prasowych, jego tożsamość pozostaje niepotwierdzona – wiadomo tylko, że urodził się w 1974 roku i pochodzi z okolic Bristolu, gdzie pojawiały się jego pierwsze prace, (Rzetelną relację z debat na temat tożsamości Banksy’ego, jak i chronologiczną listę jego prac znaleźć można w Wikipedii: http://en.wikipedia.org/wiki/Banksy.) Prawie nie udziela wywiadów, nie udostępnił swojej fotografii, a ze światem zewnętrznym komunikuje się ustami swojego menedżera Steve Lazaridesa będącego również fotografem i właścicielem galerii Laz.inc., która mieści się w dawnym sex shopie w Soho i sprzedaje, jak można przeczytać na stronie internetowej, prace artystów uznanych, ale ignorowanych przez wielkie galerie (www.lazinc.com).
Banksy tak wyjaśnia to w jednym z trzech wydanych na własną rękę albumów: Jeśli chcesz coś powiedzieć tak, żeby ludzie cię słuchali, musisz założyć maskę. Jeśli chcesz być szczerym, musisz żyć w kłamstwie. Bycie sobą i tak jest przereklamowane.
A teraz praca indywidualna: zainspiruj się jedną z technik i zaprojektuj własną pracę.
Pozdrawiam wszystkich AO.