04.05.2020
Język polski – klasa I CG
Temat: „Czucie i wiara” vs. „mędrca szkiełko i oko”.
Czas realizacji: 1 godzina
Ballada „Romantyczność” otwiera debiutancki tom poezji Adama Mickiewicza – zbiór „Ballady i romanse”, wydany w 1822 roku. Datę tę uznaje się za symboliczny początek polskiego romantyzmu, a „Romantyczność” jest traktowana jako jego manifest – to pierwszy utwór literacki, w którym wyłożono podstawy filozofii nowej epoki. Na dzisiejszej lekcji poznamy ten utwór oraz dokonamy jego analizy i interpretacji.
- Przeczytaj informacje na temat Adama Mickiewicza – jednego z głównych twórców epoki romantyzmu: https://lektury.gov.pl/autor/adam-mickiewicz
- Wysłuchaj ballady „Romantyczność” A. Mickiewicza: https://lektury.gov.pl/lektura/romantycznosc
Utwór jest uważany za literacki manifest romantyzmu w Polsce, rozpoczyna się mottem: Zdaje mi się, że widzę… gdzie?/ Przed oczyma duszy mojej. Stał się tym samym swoistym credo przyszłej drogi twórczej poety. Poetycka opowieść dotyka problemu miłości, odmiennego postrzegania świata, a także samotności w tłumie. Akcja rozgrywa się nad ranem, kiedy zaciera się granica między nocą a dniem, kiedy dzieją się rzeczy zagadkowe i tajemnicze. Miejsce akcji nie jest skonkretyzowane, najprawdopodobniej to jakieś miasteczko.
- Na podstawie utworu:
a) Sporządź plan wydarzeń opisanych przez poetę w balladzie.
b) Wymień wszystkie postaci występujące w wierszu, a następnie dopasuj do nich podane określenia: duch, racjonalista, narrator, zakochana dziewczyna, obserwatorzy.
c) W dwóch zdaniach napisz, co jest tematem tej ballady.
W utworze występuje dualizm świata przedstawionego, obok postaci rzeczywistych (Karusia), występują postacie nierealne (zjawa Jaśka). Fabuła utworu oparta jest na motywie utraconej miłości i tęsknocie za nią. Utwór stał się pretekstem do głośnej walki o nowe autorytety moralne i poznawcze. Stanowił również dialog pomiędzy głosem odchodzącej epoki Oświecenia a młodym pokoleniem romantyków. Przedstawiciel nowej epoki, narrator ballady stwierdza: czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko – jest to jednocześnie przesłanie romantyków.
Podsumowując, Mickiewicz, dla którego wiara w tajemnicze porozumienie ziemskiej i pozaziemskiej rzeczywistości była podstawą światopoglądu, przeciwstawił więc starcowi postać poety – romantyka, dla którego „czucie i wiara” są najważniejsze. Deklaruje w ten sposób swoją przynależność do zgromadzonego ludu, wierzącego w istnienie tego, co niedostrzegalne gołym okiem.
Dla chętnych:
– https://www.youtube.com/watch?v=JG_B7zmT8e4
Wszelkie pytania dotyczące tematu oraz wykonane zadanie proszę kierować na grupę, dziennik elektroniczny lub mój adres mailowy: msemeniuk@onet.pl
Pozdrawiam, Małgorzata Semeniuk