Uncategorized

język polski II BT

16.06.2020. Temat: Wynaturzone okazy gatunku ludzkiego… Obraz życia i pracy ludzi wykluczonych.

 

Celem lekcji jest scharakteryzowanie warunków życia biedoty miejskiej i wiejskiej, określenie podobieństw między literackim i malarskim przedstawieniem pejzażu miejskiego, odszukanie cech obrazowania naturalistycznego w opisie dzielnic biedoty, określenie funkcji obrazowania naturalistycznego i ekspresjonistycznego.

Na pierwszej z cyklu lekcji poświęconych powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” dokonamy analizy wybranych obrazów życia najniższych warstw społeczeństwa. Do ich przedstawienia Żeromski użył techniki naturalizmu- stworzonej u schyłku XIX w.

  1. Przeczytaj wprowadzenie do tematu (podręcznik, s. 74) Czytając zamieszczony w podręczniku materiał szczególną uwagę zwróć na pojęcie NATURALIZMU- jako kierunku w literaturze i sztuce zakładającego maksymalne zbliżenia do świata i życia, pokazującego rzeczywistość bez ograniczeń moralnych i estetycznych.
  2. Po przeczytaniu wprowadzenia do tematu zrób notatkę w zeszycie przedmiotowym- wyjaśnij pojęcie naturalizmu, postawy i zadania pisarzy naturalistycznych, cechy powieści naturalistycznych.
  3. Zapoznaj się z biogramem S. Żeromskiego( podręcznik, s. 75) oraz z fragmentami powieści S. Żeromskiego Ludzie bezdomni (podręcznik, s. 75–77).
  4. Po przeczytaniu fragmentów utworu przyjrzyj się plastycznej wizji miasta ukazanej przez M. Sironiego (podręcznik, s. 76).

Zwróć uwagę na to, w jaki sposób włoski malarz ukazał przestrzeń miasta: brak sylwetek ludzi, niebo jest brudne i zamazane, monochromatyczność kompozycji eksponuje nastrój smutku, przygnębienia, zgeometryzowane formy budynków fabrycznych (monotonność krajobrazu fabrycznego), brak elementów natury – dzielnica fabryczna, jako kamienna pustynia.

  1. Interpretacja fragmentów powieści

W „Ludziach bezdomnych” S. Żeromski ukazał panoramę społeczeństwa polskiego. Interpretując fragmenty utworu zamieszczone w podręczniku, s. 75-76, zwróćcie uwagę na warunki życia i pracy ówczesnych najniższych warstw społecznych:

a. Warunki życia (przeczytaj pierwszy fragment)

Zwróć uwagę na: nagromadzenie rozmaitych sklepów, straganów, sklepików, przeludnienie, złe warunki sanitarne.

Ulica jest rynsztokiem, cmentarny zapach; obecność mniejszości żydowskiej, marazm / bierność mieszkańców, ludzie zachowują się jak szaleńcy, wariaci.

Nieludzkie warunki życia niszczą psychikę mieszkańców, wszechobecna bieda i nędza.

b. Warunki pracy w fabryce cygar (przeczytaj drugi fragment)

Zwróć uwagę na złe warunki pracy: przeludniona sala, duchota, wszędzie unoszący się pył tytoniu; mechaniczna praca kobiet pracujących przy zwijaniu cygar, praca ponad siłę i wytrzymałość psychiczną kobiet, kobiety, jako tania siła robocza.

c. Warunki pracy w stalowni (przeczytaj trzeci fragment)

Zwróć uwagę na huk / hałas wydobywający się z maszyn fabrycznych, praca wymagająca ogromnej siły fizycznej przy obróbce metalu, praca, jako walka z siłami natury / żywiołem ognia, żar płonącego żelaza – stalownia przypomina piekło.

  1. Zapoznaj się z poniższym schematem, który określa, na czym polega poetyka naturalistyczna i ekspresjonistyczna w zanalizowanych fragmentach, oraz wskazuje funkcję zastosowanych przez Żeromskiego konwencji.

Poniższe informacje przepisz do zeszytu przedmiotowego.

Naturalizm Ekspresjonizm
–  szczegółowość opisu (np.: nagromadzenie wyliczeń rzeczowników),–  dokładność topograficzna, reportażowość (nazwy własne),

–  słownictwo nacechowane pod względem emocjonalnym

(np.: rynsztok, fetor, włóczyć się),

–  metaforyka animalistyczna (wskazująca analogie między ludźmi a zwierzętami, np.: mrowisko żydowskie),

–  czasowniki nazywające czynności wykonywane przez robotnice, – składnia współrzędna (mechaniczność czynności) itd.

–                    słownictwo nacechowane pod względem emocjonalnym(np.: potęga, cios, siła),

–                    hiperbolizacja (np.: ogłuszająca potęga),

–                    metaforyczność opisu (robotnik jako figura rycerza),

–                    kontrast (chudy robotnik – dźwignął młot i zaczął uderzać), – porównania pracy do tańca (np.: melodyjny ruch) itd.

Funkcja:–  ukazanie nieludzkich / skandalicznych warunków życia i pracy warszawskiego proletariatu i mniejszości żydowskiej,

–  „poetyka protestu”,

–  eksponowanie brzydoty życia miejskiego proletariatu.

Funkcja:–  heroizacja wysiłku pracowników stalowni (por. motyw homo faber),

–  wyrażenie szacunku w stosunku do ludzi pracujących,

–  wskazanie na piękno pracy fizycznej wykonywanej przez człowieka.

Pozdrawiam – Katarzyna Nowak