Uncategorized

język polski I P4

06.05.2020. Temat: Epoka rozumu – krytyka rozumu. Oświecenie i początek nowoczesności.

Przełom, który się dokonał w myśli i sytuacji politycznej XVIII – wiecznej Europy, nazwano oświeceniem. Nazwa ta symbolizuje rozproszenie przez światło rozumu mroków zabobonu, ignorancji, zniewolenia i zacofania. Charakter epoki, która uwierzyła w rozum jako najlepsze źródło wiedzy i narzędzie poznania, oddają również określenia „wiek rozumu” czy „wiek filozofów”.

Immanuel Kant w artykule „ C to jest oświecenie” zdefiniował to pojęcie jako historyczną dojrzałość ludzkości do samodzielnego posługiwania się rozumem, czyli zdolność do odrzucenia  „obcego kierownictwa” autorytetów, krytyczny stosunek do tradycji i obowiązujących schematów myślowych oraz śmiałe rozumowanie, odwołujące się do rzymskiego hasła: sapere aude – miej odwagę myśleć.

Za wiek oświecony uznaje się w Europie całe XVIII stulecie, ale początki nowej epoki można dostrzec już w 2 połowie XVII wieku, zwłaszcza w Anglii. Oświecenie w Polsce – to dopiero  2 połowa XVIII wieku.

OŚWIECENIE POCHWALAŁO: rozum, wykształcenie, naukę, wolność, tolerancję, krytycyzm, republikę, równość obywateli, postęp;

OŚWIECENIE POTĘPIAŁO: zabobony, ciemnotę, autorytety, pańszczyznę, niewolnictwo, fanatyzm, dogmaty, monarchię, hierarchię społeczną, zacofanie.

Pojęcia kluczowe dla zrozumienia epoki:

RACJONALIZM – pogląd, według którego podstawowym narzędziem poznania jest rozum

EMPIRYZM – teoria głoszące, że źródłem ludzkiej wiedzy jest doświadczenie

DEIZM, ATEIZM –w myśl deizmu Bóg stworzył świat i prawa nim rządzące, ale nie ingeruje w jego decyzje. Wyznawcy ateizmu uważali natomiast, że Boga nie ma.

(więcej – patrz:wykład w podręczniku)

Cechy literatury oświecenia:

  • Dydaktyzm i „wychowywanie” czytelnika, idea „ bawiąc, uczyć”
  • Propagowanie nowych idei, postaw i wzorców postępowania
  • Współuczestniczenie w reformowaniu społeczeństwa i państwa
  • Rozwój publicystyki, w której poruszano aktualne tematy.

 

  1. Zapoznaj się z wykładem na temat oświecenia:

https://www.youtube.com/watch?v=NzNzF35pe6s

  1. Wykorzystując informacje zawarte w podręczniku scharakteryzuj trzy nurty w sztuce oświecenia.

 

  1. Przeanalizuj treści zawarte w lekcji Oświecona Polska na platformie e-podręczniki, a następnie wykonaj ćw. 5

https://epodreczniki.pl/a/oswiecona-polska/Dfx24ZmYt

 

  1. Wykorzystując informacje zawarte w podręczniku oraz e-elekcji stwórz listę osiągnięć polskiego oświecenia. Listę prześlij jako potwierdzenie udziału w lekcji.

 

 

06.06.2020. Temat: W klimacie i wieku filozofii i rozumu… Filozofia oświecenia.

Oświecenie było nazywane wiekiem filozofów, ponieważ idee przez nich głoszone wpływały znacząco na życie społeczne i polityczne, na postawy religijne, naukę oświatę, a także na literaturę i sztukę.

Kolebką filozofii oświeceniowej była Anglia, gdzie tworzył jeden z najbardziej znanych filozofów tej epoki John Locke. Sformułował on koncepcję poznania opartego na rozumie i doświadczeniu. Twierdził, że człowiek rodzi się jako niezapisana kartka (łac. tabula rasa).

Najwybitniejszym filozofem XVIII wieku był Immanuel Kant. W rozprawie „Co to jest oświecenie” dowodził, że właśnie w tej epoce ludzkość wyszła ze stanu niepełnoletności.

Dwaj francuscy myśliciele: Rousseau i Wolter wywarli ogromny wpływ na współczesnych, mimo że nie stworzyli uporządkowanych systemów filozoficznych. Rousseau twierdził, że cywilizcja, postęp i nauka niszczą w ludziach dobro i rodzą zło, Wolter zaś uważał, ż ecelem ludzkiego życia powinno być naprawianie świata oraz pomniejszanie cierpień i zła. Propagował racjonalizm, deizm, tolerancję i wolność sumienia, zwalczał przesądy i fanatyzm religijny.

  1. Zapoznaj się z informacjami dotyczącymi wymienionych na lekcji filozofów zawartymi w:

https://epodreczniki.pl/a/oswiecona-filozofia/Dx9vfcSKn

i wykonaj ćwiczenia 7 i 8

  1. Przeczytaj teksty zamieszczone w podręczniku (lekcja 47) i wykonaj polecenia do nich.

Podsumowanie

Kierunki filozoficzne

Empiryzm

Johna Locke`a

Filozofia krytyczna

Immanuela Kanta

Powrót do natury

Jeana – Jacques`a Rousseau

Liberalizm

Woltera

Człowiek rodzi się z umysłem przypominającym czystą kartkę (tabula rasa), a wiedzę zdobywa dzięki doświadczeniu.

Są dwa źródła doświadczenia: świat zewnętrzny i umysł.

Umysł ludzki nie poznaje rzeczy takich, jakimi są naprawdę, ale tak jak się wydają poznającemu.

Poznanie rzeczy samej w sobie jest niemożliwe.

Człowiek powinien kierować się w życiu prawem imperatywu kategorycznego, czyli postępować według takich reguł, które chcielibyśmy żeby były stosowane zawsze i przez wszystkich.

 

Potępienie cywilizacji, postępu i nauki.

Miarą człowieczeństwa są wartości moralne a nie rozum.

Człowieka oświeca nie rozum, ale serce i sumienie.

Człowiek powinien starać się wrócić do pierwotnego stanu natury.

Prawo naturalne podstawą moralności – „nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe”.

Nietolerancja religijna jest sprzeczna z wiarą chrześcijańską i prawem  naturalnym.

Fanatyzm jest złem, bo prowadzi do nienawiści.

Celem życia powinno być naprawianie świata.

Pozdrawiam – Katarzyna Nowak