27.05.2020. Święta miłości kochanej ojczyzny… Poetycki opis miłości do ojczyzny.
Jedną z trwałych wartości kultury oświecenia w Polsce było ukształtowanie się świadomości narodowej Polaków. Słowo „ojczyzna” znaczące jeszcze w XVI i XVII wieku to samo co „ojcowizna”, nabrało w XVIII stuleciu sensu, który znamy do dzisiaj.
Ojczyzna to wspólnota ludzi połączonych dziedzictwem kultury, zespołem wyznawanych wartości, dla których warto żyć, a nawet umierać. Wyrazicielem i propagatorem takiego rozumienia ojczyzny był Ignacy Krasicki.
- Zapoznaj się z zamieszonymi w podręczniku informacjami na temat genezy utworu (s.256).
Jesienią 1774 roku Ignacy Krasicki czytał na obiadach czwartkowych u króla Stanisława Augusta napisany niedawno poemat heroikomiczny „Myszeida”. Przyjęto go z mieszanymi uczuciami, gdyż uczestnicy spotkań, przejęci sytuacją polityczną (pierwszym rozbiorem Polski) oczekiwali utworu zaangażowanego we współczesne wydarzenia. Od razu jednak ich serca i umysły podbiła jedna ze strof poematu, którą zatytułowano Hymn do miłości ojczyzny.
- Przeczytaj Hymn do miłości ojczyzny.
- Wysłuchaj hymnu.
https://www.youtube.com/watch?v=yDojmrCZOUE
Hymn – gatunek liryczny wywodzący się z antyku. Obejmuje utwory utrzymane w uroczystym, podniosłym tonie, wysławiające bohatera, bóstwo, ideę, naród, instytucję.
- Przeczytaj wskazówki do analizy i interpretacji utworu (podręcznik, s. 257)
- Wykonaj polecenia 1,2,3,4 –odpowiedzi na pytania 2,3,4 zapisz w zeszycie.
Utwór Krasickiego ma formę oktawy – strofy liczącej 8 jedenastozgłoskowych wersów powiązanych ze sobą rymami o układzie abababcc. Pod względem gatunkowym oktawa ta jest apostrofą hymniczną – uroczystym zwrotem do sakralizowanej idei patriotyzmu (miłości do ojczyzny). Podmiot wypowiada się w imieniu społeczności połączonej wspólną ideą. Ostatnie dwa wersy hymnu współcześni Krasickiemu rozumieli jako czytelną aluzję polityczną – deklarację walki i poświęcenia dla ojczyzny. Poeta gloryfikuje złożoną ojczyźnie ofiarę, która ze względu na szczytny cel nie jest hańbą: „więzy, pęta” są „niezelżywe”, dla wzniosłej idei nawet „smakują trucizny”. Blizny doznane w walce są „chwalebne”, nawet jeśli powodują kalectwo. Dla ojczyzny nie żal stracić majątek, a nawet życie. Podniosły nastrój, to także efekt operowania słowami nacechowanymi emocjonalnie oraz używania anafor i powtórzeń.
Pozdrawiam – Katarzyna Nowak