Drodzy Uczniowie,
Dziś rozpoczniemy spotkanie z kolejnym dziełem Williama Szekspira, będzie to „Romeo i Julia”.
Temat: „Czemuż, zdając się niebianką, miłość jest w gruncie tak srogą tyranką?” Obraz miłości w tragedii Szekspira.
- Korzystając z podręcznika zapoznajcie się z genezą dramatu „Romeo i Julia” (s. 167)
- Praca z materiałami zamieszczonymi na portalu Epodręczniki.pl – Miłość poza grób… Romeo i Julia – najsłynniejsi kochankowie świata.
Po zalogowaniu się na portalu Epodreczniki.pl będziecie mogli zapoznać się z materiałem edukacyjnym przeznaczonym na dzisiejszą lekcję. Na Wasze adresy e-mail została wysłana wiadomość z linkiem do lekcji „Miłość poza grób… Romeo i Julia – najsłynniejsi kochankowie świata”.
- W ramach powtórzenia wypełnijcie kartę pracy i porównajcie dramat antyczny z dramatem szekspirowskim.
Odpowiedzi do karty pracy nr 1
- Wypełniajcie samodzielnie każdą z 5 kart pracy, a następnie porównajcie swoje odpowiedzi z proponowanymi umieszczonymi poniżej.
Karta pracy nr 2 Odpowiedzi do karty pracy nr 2
Karta pracy nr 3 Odpowiedzi do karty pracy nr 3
Karta pracy nr 4 Odpowiedzi do karty pracy nr 4
Karta pracy nr 5 Odpowiedzi do karty pracy nr 5
Karta pracy nr 6 Odpowiedzi do karty pracy nr 6
- Na podstawie fragmentów zamieszczonych w podręczniku (s. 168–171) odpowiedz na pytania kierunkowe do zamieszczonego fragmentu i całości utworu ze strony 173 – „Romeo i Julia” jako tragedia miłosna.
Załącznik nr 7 – propozycja odpowiedzi Załącznik nr 7
- Posłuchajcie piosenki „Świetlista noc” z musicalu pt. „Romeo i Julia” Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy. Słuchając zapiszcie na kartkach skojarzenia odnoszące się do atmosfery, uczuć Romea i Julii.
https://www.youtube.com/watch?v=WXs42HEE8iA
JULIA
Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!
Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę!
Lub jeśli tego nie możesz uczynić,
Przysięgnij wiernym być mojej miłości,
A ja przestanę być z krwi Kapuletów.
[…]
Nazwa twa tylko jest mi nieprzyjazna,
Boś ty w istocie nie Montekim dla mnie.
Bo czy jest Monteki choć tylko ręką,
Ramieniem, twarzą, zgoła jakąkolwiek
Częścią człowieka? O! weź inną nazwę!
Czymże jest nazwa? To, co zwiemy różą,
Pod inną nazwą równie by pachniało; […]
Romeo! porzuć tę nazwę, a w zamian
Za to, co nawet cząstką ciebie nie jest,
Weź mię, ach! całą!
ROMEO Biorę cię za słowo:
Zwij mię kochankiem, a krzyżmo chrztu tego
Sprawi, że odtąd nie będę Romeem.
[…]
JULIA Gdyby nie ciemność, co mi twarz maskuje,
Widziałbyś na niej rozlany rumieniec
Po tym, co z ust mych słyszałeś tej nocy.
(W. Szekspir, „Romeo i Julia”, fragment aktu II, sceny 2)
- Odwołując się do powyższego fragmentu, scharakteryzuj uczucia Julii do Romea.
- Opisz zachowanie Julii ukazane w powyższym fragmencie.
- Na podstawie znajomości całego utworu napisz, jak zakończyły się losy Julii i jaka była bezpośrednia przyczyna podjętej przez nią decyzji.
- Zachowanie Julii
Julia wyraźnie zmienia się w trakcie utworu. Jest więc postacią dynamiczną. Początkowo: Cicha, uległa, posłuszna, niedoświadczona. Idzie na bal, aby przyjrzeć się Parysowi, za którego planują wydać ją rodzice. Kiedy spotyka Romea: Wie, że to wyjątkowa miłość (być może, twierdzi tak, ponieważ Romeo jest jej pierwszą miłością), odrzuca nienawiść do rodziny Montekich, wierzy w zapewnienia ukochanego, jest gotowa żyć na przekór rodzicom, aby tylko być razem z Romeem (chociaż nie wiadomo, czy ta rozpieszczana dotąd jedynaczka naprawdę zdaje sobie sprawę z trudności samodzielnego życia). W imię miłości: Podejmuje trudną decyzję – sprzeciwia się woli rodziców i potajemnie bierze ślub z ukochanym. Później, kiedy pojawiają się trudności (zabójstwo Tybalta), to ona przejmuje inicjatywę. Planuje nocną schadzkę, wspólnie z ojcem Laurentym obmyśla podstęp, który miałby ją uchronić przed ślubem z Parysem. Wreszcie odważnie zażywa środek nasenny i czeka na przybycie Romea. Ostatnia jej decyzja – najbardziej tragiczna – również dowodzi odwagi Julii. Pokonała lęk przed śmiercią i popełniła samobójstwo, bo nie wyobrażała sobie życia bez ukochanego.
- Zachowanie Romea
Początkowo: Trudno uwierzyć w szczerość jego uczuć – jednego dnia wzdycha do Rozaliny, następnego zakochuje się w Julii. Lubi grać rolę nieszczęśliwie zakochanego – celowo unika przyjaciół, aby w samotności rozpaczać nad swym cierpieniem. Kiedy spotyka Julię: Zakochuje się w niej, jest oczarowany jej urodą. Przekonawszy się, że Julia odwzajemnia uczucie, jest szczęśliwy, gotowy wyrzec się majątku i nazwiska po to, aby być z ukochaną. Nadal jest jednak hardym młodzieńcem – mści śmierć Merkucja. Wcześniej jednak za wszelką cenę starał się zapobiec walce Merkucja z Tybaltem. To dobrze o nim świadczy – gdyby walka ta nie doszła do skutku, prawdopodobnie byłby to pierwszy krok w kierunku zgody zwaśnionych rodów. Jednak stało się inaczej. W imię miłości: Nie potrafi żyć z dala od ukochanej. Wygnanie z Werony jest dla niego równoznaczne z wyrokiem śmierci. Na wiadomość o śmierci Julii (w rzeczywistości był to letarg), przybywa do Werony w jednym celu – chce umrzeć u boku żony. Przypadkowe spotkanie z Parysem kończy się śmiercią narzeczonego Julii – zdesperowany Romeo popełnia kolejną zbrodnię. Następnym krokiem jest samobójstwo.
- Uzupełnij luki w tekście wyrazami w odpowiedniej formie.
miłość, wejrzenie, odwzajemniać, ojciec Laurenty, zakochał, potajemnie, mąż, Parys, Rozalina, krypta grobowa, Kapuletów
Na początku dowiadujemy się, że zanim Romeo poznał Julię, kochał się w …………………. Jednak, kiedy już doszło do ich spotkania u …………………. od razu …………….. się w Julii. Była to …………….. od pierwszego …………………. Jak się okazało, była ona ……………………….. Zakochani przy pomocy ………………………………… zawarli ………………… małżeństwo. Julia nie chciała poślubić …………………, ponieważ miała już ……………….. Ich miłość miała tragiczny finał w …………………………………….. Kapuletów.
Wypełniony tekst prześlijcie na mojego e-maila.
Zachęcam Was również do obejrzenia brytyjsko – włoskiego filmu z 1968 r. w reżyserii Franco Zeffirelliego. To jedna z wielu ekranowych adaptacji tragedii Williama Szekspira. Film wyróżniono dwoma Oscarami: za najlepsze zdjęcia i kostiumy.
https://www.cda.pl/video/9003040
Pozdrawiam Agnieszka Piekarska