Uncategorized

Język polski 14.05.2020 r.

Drodzy Uczniowie,

na dzisiejszej lekcji ćwiczyć będziemy tworzenie wypowiedzi pisemnej − charakterystyki.

Temat: Formy wypowiedzi – charakterystyka.

  1. Definicja charakterystyki

– Charakterystyka to forma wypowiedzi, która ma na celu prezentację postaci rzeczywistej lub literackiej.

– Jest to opis wyglądu zewnętrznego z opisem cech wewnętrznych.

  1. Rodzaje charakterystyki ze względu na obiekt opisu:

– indywidualna

– zbiorowa

– porównawcza

– autocharakterystyka

  1. Charakterystyka bezpośrednia to nazywanie cech bohatera wprost. Charakterystyka pośrednia to przedstawienie postaci w różnych sytuacjach, dzięki czemu poznajemy jej cechy.
  2. Plan charakterystyki

– Wstęp (przedstawienie postaci – pochodzenie, wiek, sytuacja rodzinna)

– Rozwinięcie: wygląd zewnętrzny (wzrost, budowa ciała, kształt i rysy twarzy, usta, nos, ogólne wrażenie: przystojny, elegancki, sympatyczny, arogancki. Opis wyglądu zewnętrznego powinien również uwzględnić cechy wyróżniające daną osobę pośród innych: gesty, mimikę, sposób poruszania się, indywidualne cechy ubierania się. Zainteresowania, cechy intelektu (zdolny, odznacza się znakomitą pamięcią, spostrzegawczy, umiejący radzić sobie w każdej sytuacji, zaradny, posiadający różnorodne zainteresowania itd.), cechy charakteru, stosunek do innych ludzi: rodziców, kolegów, nauczycieli, osób starszych itp., życzliwy, okazujący szacunek, tolerancyjny, wyrozumiały, serdeczny, ciepły lub obojętny, krytyczny, wrogi, lekceważący, zarozumiały itp.

– Zakończenie ( podsumowanie, własna ocena postaci)

  1. Proszę uzupełnić tekst brakującymi fragmentami, wybierając je z ramki.
To optymistka.   Jest bardzo ładna.    To moja sąsiadka.  Zawsze mogę na nią liczyć.

Lubię słuchać, gdy coś opowiada.  Ma duże poczucie humoru.  Ma talent kulinarny.

Jest zgrabna.

 

Moją przyjaciółką jest Paulina. . . . .Razem chodziłyśmy do szkoły. Ma 25 lat. Paulina jest niską, szczupłą szatynką. . . . . . . . . Ma ciemne oczy, mały, lekko zadarty nos i wąskie usta. Jej zęby były krzywe i dlatego teraz nosi aparat ortodontyczny. . . . . . . . Ma idealną figurę, bo uprawia sport. Moja przyjaciółka ma miły, spokojny głos. . . . . Często żartuje, a jej śmiech jest zabawny. Paulina jest wesoła, dowcipna. . . . . . . . . Często powtarza, że wszystko będzie dobrze. Jest bardzo towarzyska i gościnna. Lubi zapraszać koleżanki, kolegów i często dla nich gotuje. . . . . . . . Potrafi ugotować coś dobrego, nawet gdy w lodówce brakuje produktów. Cieszę się, że mam taką przyjaciółkę jak Paulina. . . . . . .

Rozwiązane zadanie prześlijcie na mego e-maila do oceny.

  1. Proszę uszeregować informacje w kolejności właściwej charakterystyce.

Mój przyjaciel ma imię Piotr.

Ma kilka wad, ale jest bardzo dobrym przyjacielem.

To mój współlokator.

Jest wesoły, dowcipny i gadatliwy.

Jest wysokim, dość krępym blondynem.

Dużo gestykuluje – jak Włoch – gdy coś opowiada.

Bardzo lubi piłkę nożną. Jest fanem Realu Madryt.

Sam też świetnie gra.

  1. Różnice pomiędzy charakterystyką pośrednią a bezpośrednią. Po jednej stronie znajdą się frazy charakterystyczne dla charakterystyki pośredniej, czyli opisy postaci zawarte w czynach lub myślach danej osoby albo w opiniach innych ludzi. Po drugiej zaś obecne będą określone elementy opisu nazwane wprost.
Charakterystyka pośrednia Charakterystyka bezpośrednia
Bardzo dobrze opiekował się psem, którego znalazł na ulicy. Przygotowywał mu dobre jedzenie, często wyprowadzał na spacery i zabierał do weterynarza, gdy była taka potrzeba. Był troskliwy i opiekuńczy.
Leżała przed telewizorem całymi dniami. Często zasypiała w ubraniu, bo nie chciało jej się wstać. Nie odrabiała prac domowych, nie uczyła się, nie pomagała rodzicom w domu. Była leniwa i nieobowiązkowa
Wczoraj kolega z pracy powiedział Annie coś niemiłego i ona cały czas płacze. Nie może przestać o tym myśleć. Jest jej przykro. Nie chce wyjść z koleżanką do pubu. Nie ma na nic ochoty. Jest wrażliwa, smutna, przygnębiona.

 

  1. Charakterystyka postaci – najczęstsze błędy

– skupienie się na wyglądzie zewnętrznym, pominięcie charakterystyki wewnętrznej, czyli napisanie opisu postaci, nie charakterystyki,

– pisanie nie na temat,

– brak przemyślanej koncepcji całości, brak realizacji planu charakterystyki,

– brak oceny postaci,

– ubogie słownictwo, częste powtórzenia, brak spójności,

– błędy gramatyczne, błędy ortograficzne i błędy interpunkcyjne.

Pozdrawiam

Agnieszka Piekarska